Moradi, Mahboobeh (2020) Some predator-prey interactions between Scymnus syriacus and Chrysoperla carnea with two important aphids of the citrus. Doctoral thesis, University of Mohaghegh Ardabili.
![[img]](http://repository.uma.ac.ir/style/images/fileicons/text.png) |
Text
رساله دکتری- محبوبه مرادی 99.pdf Download (1MB) |
Abstract
Research Aim: The aim of this research was to study some predation parameters of Scymnus syriacus Marseul and Chrysoperla carnea Stephens on Aphis spiraecola Patch and Aphis gossypii Glover in laboratory conditions. Research method: In this research, functional response and prey preference of fourth larval instar and adult female of S. syriacus and second and third larval instars of C. carnea to A. spiraecola and A. gossypii was investigated. Also, intraguild predation (IGP) between these two predators was studied. The experiments were carried out on citrus leaves in a growth chamber at 27±2°C, 65±5% RH and a photoperiod of 16L: 8D h. Findings: The logistic regression analysis revealed that the functional response of S. syriacus and C. carnea to different densities of A. spiraecola and A. gossypii was Type II. Females of S. syriacus and third instar larvae of C. carnea had the highest attack rate (a) when feeding on melon aphid. Furthermore, the highest values of the theoretical maximum attack rate (T/Th) were estimated when fourth instar larvae of S. syriacus and third instar larvae of C. carnea fed on the melon aphid. The prey preference experiments revealed that both predators preferred A. gossypii over A. spiraecola. Mean numbers of consumed preys by both predators in most prey ratios were high on the melon aphid. Intraguild predation between S. syriacus and C. carnea was unidirectional and asymmetric. In the experiments without extraguild prey, the second and third instar larvae of C. carnea were the IG-predators and the third and fourth instar larvae of S. syriacus were the IG-preys. Furthermore, in the presence of each prey, as extraguild prey, the IGP between these predators was not detected. Conclusion: The results of this study showed that S. syriacus and C. carnea have high potential to control S. syriacus and A. gossypii. However, supplementary field-based studies are needed to provide further details of the predator- prey interactions.
| Item Type: | Thesis (Doctoral) | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Persian Title: | برخی برهم¬کنش¬های شکارگر-شکار بین کفشدوزک Scymnus syriacus و بالتوری سبز، Chrysoperla carnea با دو گونه از شته-های مهم مرکبات | ||||||
| Persian Abstract: | هدف: هدف این تحقیق، بررسی برخی پارامترهای شکارگری کفشدوزک Marseul Scymnus syriacus و بالتوری سبز، Chrysoperla carnea Stephens روی شته¬ی سبز مرکبات، Aphis spiraecola Patch و شته¬ی جالیز، Aphis gossypii Glover در شرایط آزمایشگاهی بود. روش‌شناسی پژوهش: در این تحقیق، واکنش تابعی و ترجیح غذایی لارو سن چهارم و حشرات ماده¬ی کامل کفشدوزکS. syriacus و لاروهای سنین دوم و سوم بالتوری سبز، C. carnea روی شته¬ی سبز مرکبات، A. spiraecola و شته¬ی جالیز،A. gossypii مورد مطالعه قرار گرفت. همچنین شکارگری درون رسته¬ای بین این دو گونه شکارگر بررسی شد. آزمایش¬ها روی برگ پرتقال رقم تامسون ناول در اتاقک رشد در دمای 2±27 درجه¬ی سلسیوس، رطوبت نسبی 5±65 درصد و دوره¬ی نوری 16 ساعت روشنایی و 8 ساعت تاریکی انجام شد. یافته‌ها: نتایج تجزیه¬ی رگرسیون لجستیک داده¬ها نشان داد که واکنش تابعی مراحل زیستی مورد مطالعه¬ی کفشدوزکS. syriacus و بالتوری سبز نسبت به تراکم¬های مختلف شته¬ی سبز مرکبات و شته¬ی جالیز از نوع دوم بود. حشرات ماده¬ی کفشدوزک شکارگر و لارو سن سوم بالتوری سبز بیشترین نرخ حمله (a) را روی شته¬ جالیز داشتند. هم¬چنین، بیشترین مقدار حداکثر نرخ حمله¬ی تئوریکی (T/Th) زمانی برآورد شد که لارو سن چهارم کفشدوزک و لارو سن سوم بالتوری سبز از شته¬ی جالیز تغذیه کردند. نتایج به دست آمده از بررسی ترجیح غذایی لارو سن چهارم و حشره¬ی ماده¬ی کامل کفشدوزکS. syriacus و لارو سن دوم و سوم بالتوری سبز در نسبت¬های مختلف شته¬ی سبز مرکبات و شته¬ی جالیز نشان داد که هر دو شکارگر، شته¬ی جالیز را به شته¬ی سبز مرکبات ترجیح دادند. میانگین تعداد طعمه¬های خورده شده توسط هر دو شکارگر در اکثر نسبت¬های مورد بررسی روی شته¬ی جالیز بیشتر بود. شکارگری درون رسته¬ای (IGP) بین کفشدوزکS. syriacus و بالتوری سبز یک طرفه و نامتقارن بود؛ به طوری که، در تمامی آزمایش-ها بدون حضور شکار خارج رسته، لاروهای سنین دوم و سوم بالتوری سبز به عنوان شکارگر درون رسته¬ و لارو سن سوم و چهارم کفشدوزک به عنوان شکار درون رسته عمل کردند. با این حال، در حضور هر یک از طعمه¬ها، IGP بین این دو شکارگر مشاهده نشد. نتیجه‌گیری: نتایج بررسی حاضر نشان داد که کفشدوزکS. syriacus و بالتوری سبز، C. carnea توانایی بالایی برای کنترل شته¬ی سبز مرکبات و شته¬ی جالیز دارند. با این حال، برای به دست آوردن جزئیات بیشتری از روابط متقابل بین این شکارگرها و آفات، آزمایش¬های تکمیلی بیشتری در شرایط صحرایی مورد نیاز است. | ||||||
| Supervisor: |
|
||||||
| Advisor: |
|
||||||
| Subjects: | Faculty of Agricultural Sciences & Natural Resources > Department of Plant Protection Divisions > Faculty of Agricultural Sciences & Natural Resources > Department of Plant Protection Faculty of Agricultural Sciences & Natural Resources > Department of Plant Protection |
||||||
| Divisions: | Subjects > Faculty of Agricultural Sciences & Natural Resources > Department of Plant Protection Faculty of Agricultural Sciences & Natural Resources > Department of Plant Protection Faculty of Agricultural Sciences & Natural Resources > Department of Plant Protection |
||||||
| Date Deposited: | 26 Oct 2020 09:15 | ||||||
| Last Modified: | 26 Oct 2020 09:15 | ||||||
| URI: | http://repository.uma.ac.ir/id/eprint/11910 |
Actions (login required)
 |
View Item |
